این مطلب را به دوست خود ارسال کنید

اطلاعات شما نزد موت کورت با علی مسعودیان کاملا محفوظ می باشد

درباره ما

درباره ما


 

 از آن جایی که می‌بایست به دنبال شخص ثالثی جهت تثبیت عضویت خود در تیم می‌گشتیم، مدت زمان زیادی گذشت تا عضو سوم را از میان یکی از دوستان ترم بالایی برگزیدیم و بالاخره تصمیم به تشکیل تیم گرفتیم. قرار بود که آقای سعید کاوه هدایت و مربی گری تیم ما را در این مسیر به عهده بگیرند. یک جلسه با ایشان در دفترشان برگزار نمودیم و ایشان به طور کلی با ما در ارتباط با موت کورت، میزان تسلط به زبان انگلیسی و سایر امور مرتبط صحبت نمودند. مدتی بعد، سناریوی مسابقات منتشر شد و ما مجبور بودیم که حقایق پرونده را بار ها بخوانیم. سناریوی مسابقه در واقع همان حقایق پرونده است که به زبان انگلیسی است و هر آنچه که مرتبط به اختلاف مطرح در پرونده می‌‌باشد، در آن ذکر شده است. دقیقا به یاد می‌آورم که خواندن و درک کامل این سناریوی انگلیسی تا چه حد برایم مشکل بود. اما این جهل باعث توقف شخصی چو من نشد. دفتر تقویمی داشتم که به تعداد میزان روزهای سال بود. تک تک لغات انگلیسی مندرج در این سناریو را با رجوع به دیکشنری معتبر حقوقی (مریام وبستر و بلکس لاو) و همچنین سایر دیکشنری‌ها (لانگ من و آکسفورد) جستجو می‌کردم و روی کاغذ می‌نوشتم. اما روش من متفاوت از متدولوژی رایجی بود که در دوران راهنمایی و دبیرستان به ما یاد می‌دادند و صرفا از ما می‌خواستند که معنی لغات را بدانیم. روش من خاص بود. من با دیدن یک لغت جدید صرفا معنای آن به فارسی را نگاه نمی‌کردم. مهم تر از برگردان فارسی آن کلمه، ساختارهایی که می‌شد در یک جمله ان کلمه را به کاربرد، مترادف‌های آن، تمامی مشتقات و هم خانواده‌های آن و خواندن و نوشتن مثال‌های متعدد بود. این باعث می‌شد که از هر لغت به چند لغت برسم. از بس نوشتم که تقویم حدود 400 صفحه‌ای پر شد و من سراغ تقویمی دیگر رفتم تا همان کار را تکرار کنم. تقویم‌های متعددی پس از تقویم دیگر پر می‌شد و ماه به ماه و هفته به هفته مرور می‌شد.
بعد از مدت کمی، عضو سوم تیم از ادامه همراهی تیم سر باز زد و آن سال تیم ما منحل شد و علی‌رغم تلاش‌هایی که من و هم تیمی خود نمودیم، فرصت نشد که در این مسابقات به طور رسمی شرکت کنیم. اما ناامید نشدم. سعی کردم تا سال بعد که مجددا شانس حضور در تیم دانشگاه را در مسابقات موت کورت حقوق بین‌الملل بشردوستانه یادواره هانری دونان داشته باشم تنها روی یادگیری هرچه بهتر و بیشتر زبان انگلیسی تمرکز کنم. البته به صورت خودخوان. به همان روشی که توضیح دادم مقاله‌ها، وب‌سایت‌های معتبر و کتاب‌های انگلیسی را می‌خواندم و هر روز در دانشگاه به هم‌کلاسی‌هایی که تسلط نسبی به زبان انگلیسی داشتند به انگلیسی صحبت می-کردم. شاید برای شما طنز باشد که من در طول دوران کارشناسی بیشتر به زبان انگلیسی با هم کلاسی‌های خود صحبت می‌کردم تا فارسی! به شدت معتقد بودم که «استمرار» عنصری حیاتی است جهت یادگیری زبان خارجه. الان ثمره این استمرار و درگیری با زبان را به طور کامل و محسوس دریافت کرده‌ام.

 

یک سال بعد
پس از گذشت یک سال که تا حد نسبتا قابل قبولی توانسته بودم تسلط خود به زبان انگلیسی را تقویت کنم، مجددا تصمیم گرفتم که شانس خود را برای عضویت در تیم موت کورت حقوق بین‌الملل بشردوستانه یادواره هانری دونان امتحان کنم. به خاطر می‌آورم که آن سال با مربی گری سرکار خانم مریم آقایی که خود یکی از آن افرادی بودند که نامشان را در ترم اول در آن بنر دیده بودم، در این مسابقات توانستم در یکی از سه تیم دانشگاه علامه باشم که در این مسابقات شرکت می‌کند. سال 1394 بود که تیم تشکیل شد و خانم آقایی جلسات متعددی برای ما گذاشتند که در این جلسات ما مجبور به مطالعه، پژوهش و نوشتن و تکلم به زبان انگلیسی بودیم. فرآیندی سراسر مبتنی بر یادگیری با روشی نوین. دور ملی این مسابقات به نحوی بود که تیم‌ها مختار بودند که لایحه خود را به زبان فارسی بنویسند یا انگلیسی. اما ما تصمیم سخت تر را گرفتیم و چه خوب که چنین کردیم. اساسا یکی از عوامل پیشرفت جرات و شهامتی است که برای حصول به یک نتیجه از رهگذر یک فرآیند تماما حرفه‌ای به خرج می‌دهیم. به اصطلاح، وقتی خودت را در عمل انجام شده‌ای قرار می‌دهی که به هنگام ورود از انجام آن ناتوان هستی، ولی خود را ملزم به کسب آن توانمندی می‌کنی با سرعت بیشتری مسیر ترقی را طی خواهی نمود. سناریو مسابقه آن سال در ارتباط با چند فقره جنایات جنگی بود که در ماده 8 اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی جرم انگاری شده است. در این مسابقات، تیم‌های شرکت کننده میبایست ضرورتا دو نقش دادستانی و وکیل مدافع را ایفا می‌کردند و توگویی در دیوان کیفری بین‌المللی است که چنین می‌کنند. این ایفای نقش در دو بخش کتبی و شفاهی بود. در بخش کتبی، تیم‌های شرکت کننده ملزم به تقدیم لوایح (یک لایحه در نقش دادستانی و یک لایحه در نقش وکیل مدافع) بودند و این لوایح نیز می‌بایست حتما در ظرف یک مهلت زمانی از پیش مشخص شده ارسال می‌شد. به هر گونه که بود، لایحه را نوشتیم و به انگلیسی هم نوشتیم. اگر اشتباه نکنم، 27 تیم در آن سال شرکت کرده بودند و لایحه ما توانست لایحه اول کشور باشد. این اولین افتخاری بود که در حوزه آکادمیک آفریده بودم. انگیزه‌ام بسیار بیشتر شد و اصلا متوقف نشدم. پس از آن همیشه در ذهن خود بهترین بودن در مقیاس بین‌المللی را می‌پروراندم. فکر می‌کردم که باید در دنیا اول شد. این طرز تفکر همیشه و از بدو ورود در دانشگاه با من همراه بود. عاقبت آن سال در موت کورت هانری دونان، در مرحله شفاهی نیز توانستیم در جمع چهار تیم برتر کشور قرار بگیریم ولی متاسفانه نتوانستیم در جمع دو تیم برتری باشیم که برای شرکت در مرحله منطقه‌ای مسابقات به نپال اعزام شدند. 
بلافاصله پس از اتمام فرآیند موت کورت حقوق بین‌الملل بشردوستانه یادواره هانری دونان، با مربی گری سرکار خانم مریم آقایی که حقیقتا مدیون ایشان هستم، تیم دیگری تشکیل دادیم برای شرکت در مسابقات موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی. دور بین‌المللی این مسابقات توسط دانشگاه لایدن  و با همکاری کانون وکلای بین‌المللی و مرکز  مطالعات حقوقی بین‌المللی گروسیوس در لاهه هلند برگزار می‌شد. در واقع، برای اولین بار بود که یک تیم از ایران در این مسابقات می‌خواست شرکت کند و از این جهت که تنها نماینده ایران بودیم، مستقیما به دور بین‌المللی مسابقات صعود نمودیم و این البته از خوش شانسی ما بود. بخت با ما یار بود. قطعی بودن حضور ما در دور بین‌المللی البته مانع از تلاش و روحیه تیمی ما نگشت. به خاطر می‌آورم که اکثر روزهای هفته جلسه داشتیم و تلاش می‌کردیم. پرونده آن سال مسابقات موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی در ارتباط به جنایت نسل‌کشی (نسل زدایی) بود و پرونده سه سوال اصلی داشت:
یک؛ اثبات یا رد اینکه آیا دوفاکتوی والاریا صلاحیت داشته که طبق بند 3 ماده 12 صلاحیت دیوان کیفری بین‌المللی را به عنوان یک دولت غیر عضو به طور موقتی  بپذیرد؛ 
دو؛ آیا جنایت نسل‌کشی علیه گروهی از مردم که متعلق به جنسیت خاصی بودند (نه مرد و نه زن و یا چیزی بین این دو یا هردوی آن) می‌تواند طبق اساسنامه رم مرتکب شود؛
سه؛ آیا وضعیت سابق متهم پرونده (تریون بنیستر)  در معافیت وی از مسئولیت کیفری موثر است یا خیر.
نکته جالب این موت کورت این بود که سه نقش داشت. علاوه بر دادستانی و وکیل مدافع، نقش نماینده قربانیان نیز وجود داشت و این کار را از موت کورت هانری دونان سخت تر می‌کرد. به هرحال، با هر سختی و مشکلی که بود، لایحه را تقدیم کردیم و در بهار سال 2017 بود که در لاهه حضور یافتیم. شاید برای شما سوال باشد که تیم ما که متشکل از چهار دانشجوی کارشناسی و یک دانشجوی کارشناسی ارشد (مربی ما) بود چگونه توانست از پس هزینه‌های سفر به لاهه هلند و اقامت و سایر مخارج جانبی بر بیاید. طبیعتا ما دانشجو بودیم و منبع درآمدی نداشتیم. این یکی از اسرار است، اما شدنی است. در مورد این سر اگر علاقمند به دانستن آن هستید، پیشنهاد می‌کنم که دوره صفر تا صد موت کورت را تهیه کنید که در این خصوص راهگشا خواهد بود.

به هرحال، برگردیم سر قصه مشارکت اول ما در موت کورت آی سی سی: دور شفاهی مسابقات به گونه‌ای بود که تمامی سه سوال فوق الذکر می‌بایست توسط هر یک از نقش‌های دادستانی، وکیل مدافع و نماینده قربانیان مورد استدلال و مباحثه قرار می‌گرفت و طبیعتا، در هر مسابقه، هیات قضات سه نفره حضور داشتند که قضاوت مسابقه را به عهده داشتند و هر زمان که اراده می‌کردند ما را با بمباران سوالات مرتبط به پرونده مواجهه می‌کردند، استدلال‌های ما را به چالش می‌کشاندند و ما ناگزیر بودیم که از این چالش‌ها سربلند بیرون بیاییم. روال عادی مسابقات به این گونه است که ابتدا تیم‌ها در دور مقدماتی (مانند جام جهانی فوتبال) به رقابت می‌پردازند و آن گاه تیم‌هایی که بیشترین نمره را از قضات دریافت کرده‌اند به دور یک چهارم بین‌المللی و سپس به صورت حذفی به نیمه‌نهایی و فینال راه پیدا می‌کنند.
 پس از رقابت با دانشگاه‌های برتر کشورهای امریکا، کانادا، استرالیا، سنگاپور، فلسطین، کرواسی، برزیل، آلبانی و ایتالیا در سالن گردهمایی دانشگاه لایدن در شهر آرام و زیبای لاهه جمع شدیم و منتظر اعلام نتایج توسط مایکل شارف، از دست اندرکاران اصلی مسابقه مذکور ماندیم. لازم به ذکر است اشاره کنم که مایکل شارف در یکی از مسابقات قاضی بود و معمولا نویسنده سناریوی مسابقات موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی است و از قضا آن سال هم نویسنده بود. مایکل شارف شروع کرد به اعلام تیم‌های صعود کننده به مرحله بعد، یعنی یک چهارم نهایی. تیم اول را گفت. تیم دوم را گفت. و قرار بود 27 تیم را اعلام کند. رسید به تیم سوم. تیم سوم را هم گفت. اما این بار فرق داشت. باورمان نمی‌شد. تیم سوم ما بودیم. تیم سوم صعود کننده به دور یک چهارم نهایی مسابقات موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی. به هنگام اعلام تیم ما به عنوان یکی از صعود کنندگان، به هیچ وجه من الوجوه باورمان نمی‌شد و در پوست خود نمی‌گنجیدیم. بیش از پیش انگیزه پیدا کردیم و برای رقابت بعدی آماده شدیم. رقابتی که با اوکراین و فیلیپین داشتیم. این که ما چه نقشی را در مرحله یک چهارم ایفا کنیم تصادفی و بر اساس قرعه کشی بود. من وکیل مدافع بودم و قرعه به نام یکی از اعضای تیم که نماینده دادستانی بود افتاد و تیم در مرحله یک چهارم نهایی متوقف شد. 
پس از پایان مسابقات در مراسم اهدای جوایز، یک جایزه به تیم ما تعلق گرفت و آن جایزه روح معنوی مسابقات بود.  این جایزه هر ساله به تیمی اهدا می‌شود که پدیده آن سال می‌باشد و علی رغم تجربه کم و چالش‌های زیادی که در مسیر داشته بسیار موفق عمل کرده‌است. 

 

تجربه‌های مشارکت بعدی در موت کورت‌های مختلف بین‌المللی (از سال 2017 تا 2020)
از آن جایی که تعریف دقیق و جزئیات مشارکت اینجانب در مسابقات موت کورت ما را از متن و هدف اصلی این کتاب دور و به حاشیه نزدیک می‌کند از اشاره به جزئیات خودداری کرده و صرفا به ذکر تجارب دیگری که پس از سال 2017 به دست اوردم اشاره می‌کنم. 
دو بار شرکت در مسابقات موت کورت حقوق بین‌الملل بشردوستانه هانری دونان (یک بار موفق و یک بار ناموفق) و یک بار شرکت در مسابقات موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی به عنوان تنها و اولین نماینده ایران به من جرات بیشتری داد تا از قالب شرکت کننده  فاصله گرفته و با تجربه‌ای که به دست آورده بودم به مربی گری بپردازم. ماه‌ها بعد پس از بازگشت از لاهه وقتی که وب‌سایت رسمی مسابقات موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی را مشاهده می‌نمودم،  متوجه فراخوان «اقدام برای مربی آنلاین»  شدم. برای نهاد برگزار کننده مسابقه مذکور ایمیل زده و رزومه خود را ارسال کردم. خوشبختانه مورد قبول واقع شد و به عنوان مربی دانشگاه «کیف موهیلا آکادمی»  اوکراین انتخاب شدم. تیم مذکور در دور ملی قهرمان اوکراین گشت و در دور بین‌المللی تا مرحله نیمه نهایی صعود نمود. به عنوان مربی، تجربه خود را در خصوص نحوه پژوهش کردن، اشاره به نکات نگارش لایحه و همچنین ارائه دفاعیه شفاهی با آن‌ها به اشتراک گذاشتم و چنین ثمره‌ای رقم خورد. سال بعد (2019)، مجدد به عنوان مربی دانشگاه گالاتاسارای ترکیه در مسابقات موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی انتخاب شده و تیم مذکور به یک چهارم نهایی صعود نمود.

 

سال 2020
سال 2020 سال بسیار مهم و در عین حال حساسی بود. به کارنامه موت کورتی خود، تجربه شرکت در مسابقات موت کورت فیلیپ سی جساپ را اضافه کردم که تجربه‌ای بسیار شیرین و در عین حال مشکل و سخت بود. به طور همزمان، مربی دانشگاه قم در مسابقات موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی بودم. و باز به طور همزمان، عضو تیم موسسه حقوقی فاتح در مسابقات موت کورت نورمبرگ. در مسابقات موت کورت جساپ که موضوع اصلی آن حقوق بین‌الملل عمومی  است و شبیه سازی دیوان بین‌المللی دادگستری است با کمک مربی‌ها و مشاوران باتجربه تیم دانشگاه علامه طباطبایی (سرکار خانم دکتر کتایون حسین نژاد و خانم فرزانه منتخب که صمیمانه از این دو بزرگوار جهت وقت گرانبهایی که برای ما اختصاص دادند متشکر و قدردانم) توانستیم جایزه بهترین تیم دور ملی ایران و بهترین لایحه کشور را به خود اختصاص دهیم. البته یک چالش مهم پس از آن برایمان به وجود آمد. قبل از برگزاری دور ملی موت کورت جساپ در ایران، ما بنا به پیشنهاد یکی از شاگردان من در موت آی سی سی (دانشجوی دانشگاه کیف موهیلا آکادمی) یک جلسه تمرینی آنلاین با تیم اوکراین برگزار کردیم. خبر این جلسه تمرینی به بیرون درز کرد و به علتی که هنوز برای ما ناشناخته است، مدیر اجرایی وقت مسابقات موت کورت جساپ، سرکار خانم لزلی بن، از این اتفاق باخبر شد و نتیجتا تیم ما دیسکوالیفای شد. این شکستی بسیار تلخ پس از پیروزی بود که بر تجربه ما افزود. و این درس را به ما یاد داد که چقدر احترام به قواعد مسابقات و رعایت اصول حرفه‌ای و اخلاقی و احتیاط مهم است. بگذریم...

تجربه اول من در موت کورت نورمبرگ نیز موفقیت آمیز بود و از جمع حدود 150 تیم دنیا توانستیم به مرحله بین‌المللی صعود کنیم و رتبه بیستم را کسب نمودیم.

 

سال 2021
سال 2021 مربی گری تیم دانشگاه علامه طباطبایی در مسابقات جساپ را به عهده گرفتم که قهرمان دور ملی شد و به دور بین‌المللی صعود کرد. به طور همزمان تیمی را در مرکز مطالعات حقوق بین‌الملل مدرن به مربی گری دوست عزیزم، معین عارفی فرد، تشکیل دادیم و مجددا در جمع تیم‌های برتر دنیا قرار گرفتیم و به دور بین‌المللی صعود کردیم. برای اولین بار نیز جهت قضاوت موت کورت حقوق بین‌الملل تلدرز  اقدام کردم و نیمه نهایی این مسابقات را قضاوت نمودم. موت کورت حقوق بین‌الملل تلدرز از قدیمی ترین و معتبر ترین موت کورت‌های دنیا است که تنها میان دانشگاه‌های اروپایی برگزار می‌شود و دانشگاه لایدن برگزار کننده این موت کورت می‌باشد. این افتخار را داشتم که در کنار اساتید بسیار برجسته حقوق بین‌الملل دنیا ازجمله پروفسور حسین پیران در دیوان داوری ایران و امریکا قضاوت چند دور از این مسابقات را به عهده داشته باشم.

 

سال 2022
سال 2022 نیز سال بسیار مهم و حساسی بود. در عین حال که به عنوان مسئول برگزاری دور ملی ایران و ایالات متحده عربی در مسابقات جساپ از جانب انجمن دانشجویان حقوق بینالملل  برگزیده شدم، ایده تشکیل اولین تیم ایران برای شرکت در مسابقات موت داوری سرمایه گذاری فرانکفورت را با دوستم سید علی حسینی را به مرکز مطالعات حقوق بین‌الملل مدرن دادم که مورد قبول رئیس مرکز، جناب آقای دکتر سیروس متوسل قرار گرفت. تیم مذکور موفق شد برای اولین بار در ایران نایب قهرمان این مسابقات شود و بهترین ارائه دهنده نیز سرکار خانم مهرنوش جانبخش بودند. افتخاری بزرگ که برای اولین بار رقم خورده بود.

در همان سال، مربی تیم موسسه حقوقی فاتح در مسابقات موت کورت نورمبرگ بودم و تیم مذکور برای اولین بار افتخاری بی سابقه را رقم زد. تیم موسسه حقوقی فاتح توانست در میان بیش از 120 لایحه نوشته شده توسط بهترین دانشگاه‌های سراسر جهان از جمله آکسفورد، کمبریج، دانشگاه ملی سنگاپور، دانشگاه سیدنی و ... بهترین لایحه در نقش دادستانی را بنویسد. (برای دیدن خبر رسمی و دسترسی به بهترین لایحه اینجا را ببینید) این افتخار و افتخارهای قبلی به من ثابت کرد که استعداد ایرانی‌ها و دانشجویان حقوق ایرانی به طور خاص در دنیا زبانزد است. شاید برای شما جالب باشد که تیم موسسه حقوقی فاتح چگونه تشکیل شد. وبیناری با موسسه حقوقی فاتح در ارتباط با دوره پیشرفته نگارش لایحه به زبان انگلیسی برگزار کردم و تعداد بسیاری از دانشجوهای حقوق سراسر کشور در این وبینار شرکت کردند. قبل از وبینار وعده داده بودم که پس از پایان وبینار از علاقمندان مصاحبه کتبی و شفاهی به زبان انگلیسی خواهم گرفت جهت جذب در تیم موت کورت موسسه حقوقی فاتح در موت کورت نورمبرگ سال 2022. مصاحبه‌ها را گرفتم و برخی برگزیده شدند. با آموزش در دوره و برگزاری کلاس‌های تخصصی بیشتر برای تیم این افتخار باورنکردنی برای اولین بار در ایران رقم خورد و پس از آن تا به امروز توسط هیچ تیم ایرانی دیگر این افتخار بدست نیامده است.

در همان سال قضاوت مرحله نیمه نهایی مسابقات تلدرز را به عهده داشتم. همچنین افتخار این را داشتم که به تیمی از دانشگاه تهران جهت شرکت در مسابقات موت کورت حقوق رسانه مشاوره دهم.  همچنین در سال 2022، افتخار این را داشتم که به عنوان قاضی دور داخلی کشورهای ترکیه و امارات متحده عربی در موت کورت حقوق بین‌الملل فیلیپ سی جساپ نقش آفرینی کنم.

 

سال 2023
در سال 2023 نیز برگزار کننده دور ملی مسابقات موت کورت جساپ در ایران و امارات متحده عربی بودم. همانند پارسال.

 به طور همزمان، مربی گری تیم دانشگاه علامه طباطبایی (دانشگاه خودم) در موت کورت دیوان کیفری بین‌المللی را به عهده گرفتم. با همکاری با دوست عزیزم صدرا پیرنیاکان به عنوان دستیار مربی، توانستیم در این رقابت‌ها جایزه دومین لایحه برتر دنیا در نقش دادستانی را بنویسیم. و این افتخار نیز باز هم در نوع خود در کشور منحصر به فرد بود. افتخار این را دارم که مربی گری تیم مرکز مطالعات حقوق بین‌الملل مدرن را در مسابقات موت کورت نورمبرگ به عهده داشته‌ام که تیم مذکور در مرحله کتبی توانست در میان جمع بیش از 125 تیم از سراسر دنیا در مجموع رتبه هشتم دنیا در مرحله کتبی را کسب نماید. همین الان که این نوشته را می‌خوانید تیم مذکور به نورمبرگ آلمان سفر کرده و به عنوان یکی از 32 تیم برتر دنیا منتظر است تا در دور شفاهی این مسابقات با بهترین دانشگاه‌های دنیا به رقابت بپردازد.

در بهترین و خوشایند ترین تجربه خودم در سال 2023، در ماه آوریل به واشنگتن دی سی سفر کردم تا برای اولین بار قضاوت دور بین‌المللی معتبر ترین، قدیمی ترین و رقابتی ترین موت کورت دنیا یعنی موت کورت حقوق بین‌الملل فیلیپ سی جساپ را قضاوت کنم. قضاوت دور بین‌الملی موت کورت جساپ شاید خان آخری باشد که در موت کورت باید طی کرد و طی کردن این خان تنها پس از گذراندن تجاربی بود که از سال 2014 (حدود 9 سال تلاش مستمر) بدست آورده بودم. قضات دور بین‌المللی موت کورت جساپ از سرشناس ترین قضات، وکلا، اساتید دانشگاه و داوران بین‌المللی هستند و من این افتخار را داشتم که در کنار آن‌ها و به عنوان تنها ایرانی در آن سال، قضاوت 4 رقابت را به عهده بگیرم. 
جدای از مشارکت داشتن در موت کورت‌های بین‌المللی به نهادها و دانشگاه‌های داخل کشور در ارتباط با نحوه برنامه‌ریزی، هدف‌گذاری و برگزاری موت کورت‌های داخلی مشاوره داده و این نهادها نیز تاحدی در این خصوص موفق بوده‌اند. خوشبختانه پدیده‌ای به نام «موت کورت» در کشور عزیزمان، ایران، در حال جا افتادن است و امروز بیش از دیروز، و فردا بیش از امروز دانشجویانی هستند که خواهان شرکت در این مسابقات هستند و این چیزی نیست جز به معنای سرمایه‌گذاری سودآور در حوزه منابع انسانی در رشته حقوق و مخصوصا شاخه‌های بین‌المللی آن.
در حوزه انتشارات، به غیر از چاپ این کتاب که در حال مطالعه آن هستید، با دوست گرامی خود جناب آقای میلاد گازرانی کتابی را تحت «عنوان هنر استدلال: راهنمایی جامع برای شرکت کنندگان مسابقات موت کورت» ترجمه نمودیم که انتشارات حقوقی مجد آن را چاپ نموده و استاد عزیزم، جناب آقای پروفسور سید قاسم زمانی نیز زحمت دیباچه آن را کشیدند. (تهیه کتاب اینجا)
از سال 1400 تا به الان با برگزاری لایوهای حقوقی در اینستاگرام با انجمن علمی‌های حقوق دانشگاه‌های مختلف کشور و از طریق برگزاری وبینارهای مختلف  و همچنین کارگاه‌ها و دوره-های آموزشی مختلف (ازجمله مدرسه تابستانه انجمن دیپلماسی ایران و همچنین مدرسه پاییزه مهارت افزایی حقوقی که با ایده‌پردازی اینجانب و توسط مرکز مطالعات حقوق بین‌الملل مدرن انجام شد) سعی در این داشته که فرهنگ موت کورت را به دانشجویان بیشتری بشناسانم. کشورهای خارجی نیز بارها مرا دعوت نمودند تا در مدرسه تابستانه موت کورت آن‌ها به عنوان ارائه دهنده حاضر شوم. افتخار این را داشتم که در مدرسه تابستانه‌ای که توسط کشور زامبیا و نیجریه برگزار شد به تدریس مهارت‌های مهم موت کورت و حقوق بین‌الملل بپردازم. همچنین در راستای برگزاری هرچه بهتر دوره‌ها و مدارس موت کورت در حال تلاش و برنامه‌ریزی هستم تا شمایی که این نوشته را می‌خوانید این فرصت‌ها و تجارب را بدست آورید. تمامی تجارب خودم که از ابتدا تا به الان کسب نمودم را در قالب دوره صفر تا صد موت کورت به طور آفلاین در دسترس شما قرار داده‌ام که اینجا می‌توانید تهیه کنید.

چه زمانی متوقف می‌شوم؟ هیچ وقت...

بهمون نظر بدید

مطمئن باشید که نظرات شما بسیار دقیق مطالعه خواهد شد و به آن پاسخ خواهیم داد ، هر نظری که برای ما می نویسید قوت قلبی برای حال ما خواهد بود

captcha Refresh